Friday, December 30, 2011

Bagong taon.. Bagong yugto ng buhay..













Isang taon nanaman ang nakalipas. Madaming nangyari sa buhay ko na hindi ko maipaliwanag. Ang pagbangong hindi ko inaasahan at ang unit-unting pag angat ng kalagayan ko. Muntik na akong bumitaw ngunit patuloy pa din akong nanalig at umasa para malagpasan ang mga pagsubok na nangyari saaking buhay sa mga nakaraang taon. Natuto akong tangapin kung anong meron ako ngayon at magpasalamat kung anung man ang dumating na blessing sa buhay ko. Sabi nga ng isang kakilala ko. Stop complaining don’t ask what is missing but rather thank him for all your blessings.. marahil tama nga naman. Natuto ako maging simple, mapagkumbaba.. dumarating talaga sa buhay ng tao ang minsa’y nsa ibaba ka. Dati oo nsa taas ka pero ganun talaga ang ikot ng mundo at ng buhay eh. Hindi mo mapipigilan ang tadhana. Hindi din siguro ako nag ingataat hindi ko iningatan kung anung meron ako noon kaya isang iglap naglaho ang lahat… lahat-lahat.. kamuntikan pang mawala ang pinaka importanteng bagay sa buhay ko. Alam toh ng mga taong malapit sakin.. mabait pa din talaga sya. Alam nya ang gagawin nya saiyo sa panahong kelangan mo ng tulong..

Ngayon masasabi kong bagamat kulang… ngunit kuntento na ko.. ok na ito sa ngayon.nkakahinga na ko ng maluwang at nkakatulog na ko ng mahimbing na walang halong takot o bagabag sa aking isipan. babalik din tayo sa dating sitwasyon.. hintay lang. ang importante buo kaming pamilya, ok lahat ng mga kapatid ko, Masaya marahil ang aking ina sa mga nangyayari samin.ok na un sakin…simple… kung ano man ang nakalakip na pagsubok at mararanasan ko sa taong papasok marahil ito’y nkatadhana para saakin.. .

bagong taon.. bagong yugto ng buhay..

Wednesday, August 17, 2011

Itinatagong Liwanag..(opinionadong artikolo lang po mga kuyang!)

Image and video hosting by TinyPic

Nsasaad sa biblya o sa libro ng sagradong batas ang mga sumusunod na kasabihang kung saan akoy napaalalahanan at nag balik tanaw sa isang kaganapan na nasusulat: May isang tanyag na mangangaral o guro ang nag papaliwanag sa kanayang mga istudyante o mga tga-sunod at sinabi nya ang katangang sumusunod; “kung kayo ay isang taong may mataas na integridad dapat lang na na my liwanag kayong isabog sa mundong ibabaw at wag ikubli o itago ang dalang kasinagan nito”

Eto ang dalawang bagay na kaganapan na nangyari saakin kamakailan lang. na kung saan akoy napaisip ng mataimtim tungkol sa mga Katagang nabangit.

May mga oras sa buhay ko kung saan nagiging abala tayo sa ating pang araw araw na buhay marahil ito ay sa ating trabaho, pag ibig, pamilya o sa ating bokasyon o di naman kaya sa mga gawa ng masonerya o nang ating logia. Minsan nga tinanong ako ng mga kapatid nating mason sa aming logia “kuyang buti nakaka attend ka pa ng meeting at activities natin dito? Sa dami mong ginagawa..” ang sagot ko sakanya : kuyang obligasyon nating bawat mason na gawan ng oras ang masoneriya hindi ang masonerya ang gagawa ng oras satin. Nagalak naman ako sa tanong na iyon ni hindi ako nasaktan o sumama ang aking loob bagamat napag tanto ko ang kasabihan sa ating obligasyon noong tayo ay lumuhod sa sagradong altar ng ating logia at nang ipinaliwanag ng marangal na guro mga gamit o instrumeto ng mason lalong lalo na ang dalawamput apat na pulagadang panukat. “maglaan ng oras sa ating diyos, namimighating kaptid,at oras sa ating panghiligyaman.

Noong isang gabi akoy nanuuod ako ng tv sa aking kwarto at napatigil sa isang istasyon kung saan isang documentaryo ng ating mga pambansang bayani at ang kasaysayan ng KKK o kagalang –galangan kataas-taasang katipunan ang ipinapaliwanag sa naturang palabas. Ikwinento kung papaano ito nagsimla, namayagpag,bumagsak at nagwakas. Detalyado mula sa maliit na pagsisimula nito hanggang sa mga batayan ng pag pasok para maging isang miyembro at kung sino-sino ang mga nanging anak ng samahan at nagging bayani nang ating bayan. Comprehensibo kung titingnan at susuriin ng isang simpleng tao o sabihin na nating taong inocente sa masoneriya. Ngunit nakakalungkot naman na hindi dito nababangit ang salitang MASON? O samahan ng MASON? O ang simulaiin nitong samahan ay kahalintulad ng MASON? O sabihin na nating galling sa isang pinagkakapitagpitagang samahan ng mga Mason.

Ito ba ay sinadya? Na talagang hindi isama saating kasaysayan ang mga TAMA at ang kontribusyon ng masonerya?.. o ang mga may akda ng ating librong pang kasaysayan kung saan ni hindi binangit ang samahan ng mga MASON na kung bakit nag mason ang ating mga bayani bago sila maging myembro ng KKK.tayong mga mason lang ang nakakaalam nito at mangilan-ngilan na may alam tungkol saating samahan. Sa aking pag kakaalam sa ibang bansa tulad ng estados unidos ang MASONRYA o FREEMASONRY ay merong nakalaang lugar sa kanilang hudikaturang pang kasaysayan hindi man ito ipinaliwanag ng lubos subalit ito ay kasama sa “brief history of formation of the U.S.A” at may maganda at comprehensibong explinasyon kung ano ang masonrya at ang ginawa nito sa kanilang kasaysayan at sa hinaharap.

Hangang kelan natin ito itatago? Hindi naman siguro ang ating mga bayani ang my kasalanan na hindi ito mabangit sa kanilang buhay-kasaysayan?. Minsan nga naiisip ko kung meron pang buhay na MASON na makakapag patunay kung ano ang masonerya noong mga araw na iyon?.ang sarap siguro pakingan at gunitain.

Ang ibig kong ipahiwatig at sabihin ay sa panahong ito kasama ang mga bagong henerasyong mga mason o ang mga nakatatandang kapatid nating mason na nabubuhay pa ay ipagpatuloy ang ating mahinhin na Gawain para sa mga nangangailangan tungo sa sangkatauhan o lipunan upang mapabuti ito.

Pero may mga pagkakataon na ang mga kontribusyon nating mga kapatid noong unang panahon at mapasa hanggang ngayon ay wag naman nating itago o ikubli marapat lamang na MAGBIGAY LIWANAG ng mensahe sa nakakararami lalong lalo na sa taong bayan at saating lipunan para sa kanilang kaalaman.

sa kabilang bagay; marahil ang ating nakalipas na pamamaraan at tradisyong nkahiligang itago o ikubli ang presensya sa ilalim ng balabal. Ito na ang kinahinantnan ng kasong napakatagal na at ganap nang laganap na ipinagpapatuloy pa din nating ipinapatupad at sinusunod magpasahanggang sa kasalukuyan.

Nung kamakaylan lang my narinig akong kwento sa isang kuyang din dito sa distrito namin my naganap na instalasyon noon ng mga opisyales nang kanilang logia. Kung saan dadating at dadalo ang isang marangal na guro mula sa ibang distrito at hindi pamilyar sa lugar. Noong marating na niya ang lugar.. sa kadahilanang hindi niya alam kung saan ang logia siya ay nag tanong sa kumpulan ng mga binata malapit sa plaza ng munisipalidad kung saan malapit ang nsabing templo ng mason “ magandang araw mga iho pwede bang mag tanong? Alam niyo ba ika kung saaan ang logia ng mga mason dito o ang kanilang templo?. Sagot ng isa sa mga binata: OPO! ‘baka naman pwede Mong ituro saakin kung saan ang daan? Sagot ng binata: hindi ko po maaring sabihin.. ‘SECRETO po kasi yon!’…

kahit na ang pananalita ng binatang iyon ay maliit na paratang ng panlilibak o panuya..

nakadikit pa din saating mga mason ang lumang imahe noong unang panahon. kung saan itinago nating mga mason ang ating liwanag o sinag… nang matagal na panahon.

Madalas na itinatago ang impluwensya ng masonerya sa ating kasaysayan.

Hanngang kalian?.

***

Saturday, June 25, 2011

my kin.. sad :(

In your life, you’ll make note of a lot of people. Ones with whom you shared something special and ones who will always mean something. There’s the one you first kissed, the one you first loved, the one you lost your virginity to, the one you put on a pedestal, the one you’re with…and the one that got away.

Who is the one that got away? I guess it’s that person with whom everything was great, everything was perfect, but the timing was just wrong. There was no fault in the person nor flaw in the chemistry, but the cards just didn’t fall the right way, I suppose.

I believe in the fact that ending up with someone, finding a longtime partner that is, does not lie merely in the other person. I can actually argue that an equal part, or maybe even the greater part, has to do with the matter of timing. It has to do with you being ready to settle down and commit to someone in a way that goes beyond the little niceties of giddy romance.

How often have you gone through it without even realizing it? When you’re not ready to commit in that mature manner, it doesn’t matter who you’re with, it just doesn’t work. Small problems become big; inconsequential become deal breakers simply because you’re not ready and it shows. It’s not that you and the person you’re with are no good; it’s just that it’s not yet right, and little things become the flashpoint of that fact.

Then one day you’re ready. You really are. And when this happens you’ll be ready to settle down with someone. He or she may not be the most perfect, they might not be the brightest star of romance to ever have burned in your life, but it’ll work because you’re ready. It’ll work because it’s the right time and you’ll make it work. And it’ll make sense, it really will.

So that day comes when you’re finally making sense of things, and you find yourself to be a different person. Things are different, your approach is different, you finally understand who you are and what you want and you’ve become ready because the time has truly arrived. And mind you, there’s no telling when this day will come. Hopefully, you’re single or be in a long-term relationship, or be married with three kids…it doesn’t matter. All you know is that you have changed. And for some reason, the one that got away, is the first person you think about.

You’ll think about them because you’ll wonder, “What if they were here today?” , “What if we were together now, with me as I am and not as I was?” .The one that got away is– the biggest “What if?” you’ll have in your life.

If you’re married, you’ll just have to accept the fact that the one that got away, got away. Believe me, no matter how fairy tale you think your marriage is, this can happen to the best of us. But hopefully you’re mature enough to realize that you’re already with the one you’re with and this is just another test of your commitment, one which will just strengthen your marriage when you get past it. Sure, you’ll think about him/her every so often, but it’s alright. It’s never nice to live with a “might have been,” but it happens.

Maybe the one that got away is the one who’s already married. In which case it’s the same thing. You just have to accept and know that your memories of that person will probably bring a nice little smile to your lips in the future when you’re old and gray and reminiscing.

But if neither of that is the case, then it’s different. What do you do if it’s not yet too late? Simple –find him or find her. The very existence of a “one that got away” means that you’ll always wonder…what if you got that one? Ask him out to coffee. Ask her out to a movie. It doesn’t matter if you’ve dropped in from out of nowhere. You’d be surprised, you just might be “the one that got away” as well for the person who is your “the one that got away.” You might drop in from out of nowhere and it won’t make a difference. If the timing is finally right, it’ll all just fall into place somehow. It would be a great feeling in the end, to be able to say to someone, “Hey you, you’re the one that almost got away.”

Wednesday, March 17, 2010

Because I am a Freemason "masonic compact"

...... I believe that freedom of religion is an inalienable human right and tolerance an indispensable trait of human character; therefore, I will stand in my Lodge with Brothers of all faiths, and respect their beliefs as they respect mine, and I will demonstrate the spirit of Brotherhood in all aspects of my life.
... I know that education and the rational use of the mind are the keys to facing the problems of humanity; therefore, I will bring my questions and my ideas to my Lodge, and strive to advance the growth of my mind alongside my Brothers.
... I know that the rich tradition of Freemasonry and its framework of Ritual are important platforms for growth and learning; therefore, I vow to stand upon these platforms to improve myself as a human being, and I vow to help in the mission of the Craft to provide tools, atmosphere, challenges and motivation to help each Brother do the same.
... I know that charity is the distinguishing human virtue, and that personal community service is the best demonstration of a Mason’s commitment to humanity; I acknowledge that words without deeds are meaningless, and I vow to work with my Lodge to provide service to the community, and to promote charity, friendship, morality, harmony, integrity, fidelity and love.
... I know that my obligation to community extends beyond my local sphere and is partly fulfilled in my patriotism: love of my country, obedience to its laws and celebration of the freedoms and opportunities it symbolizes.
... I know that leadership is best demonstrated by commitment to serving others; I will therefore participate in, and help work at improving individual leadership skills, and serve the Brothers of my Lodge to the best of my ability.
... I know that friendship, fidelity and family are the foundations of a well-lived life; I therefore vow to be a faithful friend to my Brothers, as I expect my Lodge to respect my personal obligations, and to treat my family as though my family were their own.
... I know that the last great lesson of Freemasonry -- the value of personal integrity and the sanctity of a Mason’s word of honor-- is a lesson for all people in all times; I therefore vow to be a man of my word.
... I know that Masonry’s power is best exercised when its Light is shared with the world at large; I therefore vow to bring the best of myself to my Lodge, in order that my growth might be fostered and nurtured, and to present myself to the world as a working Freemason, on the path to building a more perfect temple.
Because I am a Freemason, these values and aspirations are the guiding lights for my progress through life.

Monday, January 11, 2010

Ikaw lamang

Di ko maintindihan
Ang nilalaman ng puso
Tuwing magkahawak ang ating kamay
Pinapanalangin lagi tayong magkasama
Hinihiling bawat oras kapiling ka

Sa lahat ng aking ginagawa
Ikaw lamang ang nasa isip ko sinta
Sana’y di na tayo magkahiwalay
Kahit kailan pa man

Ikaw lamang ang aking minamahal
Ikaw lamang ang tangi kong inaasam
Makapiling ka habang buhay
Ikaw lamang sinta
Wala na kong hihingin pa
Wala na

Ayoko ng maulit pa
Ang nakaraang ayokong maalala
Bawat oras na wala ka
Parang mabigat na parusa

Huwag mong kakalimutan na kahit nag-iba
Hindi ako tumigil magmahal sayo sinta

Sa lahat ng aking ginagawa
Ikaw lamang ang nasa isip ko sinta

Sana’y di na tayo magkahiwalay
Kahit kailan pa man

Saturday, December 26, 2009

hiling

Minsan di ko maiwasang isipin kaLalo na sa t'wing nag iisaAno na kayang balita sayoNaiisip mo rin kaya akoSimula nang ikaw ay mawalaWala nang dahilan para lumuhaDamdamin pilit ko nang tinatagoHinahanap ka parin ng aking pusoParang kulang nga kapag ika'y wala At hihiling sa mga bituinNa minsan pa sana ako'y iyong mahalin Hihiling kahit dumilim Ang aking daan na tatahakinPatungo... Ala ala mong tinangay na ng hanginSa langit ko na lamang ba yayakapinNasan ka na kaya, aasa ba sa wala...At hihiling sa mga bituin Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin Hihiling kahit dumilim Ang aking daan na tatahakinPatungo sa iyo, patungo sa iyo Ipipikit ko ang aking mata dahil Nais ka lamang mahagkan Nais ka lamang masilalayan Kahit alam kong tapos na Kahit alam kong wala ka na... At Hihiling sa mga bituin Na minsan pa sana ako'y iyong mahalin Hihiling kahit dumilim Ang aking daan na tatahakin Patungo sa iyo, patungo sa iyo Minsan di ko maiwasang isipin ka Lalo na sa t'wing nag iisa Ano na kayang balita sayo Naiisip mo rin kaya akoSimula nang ikaw ay mawala Wala nang dahilan para lumuha Damdamin pilit ko nang tinatago Hinahanap ka parin ng aking puso Parang kulang nga kapag ika'y.. wala At hihiling sa mga bituinNa minsan pa sana ako'y iyong mahalinHihiling kahit dumilim Ang aking daan na tatahakin Patungo... Ala ala mong tinangay na ng hanginSa langit ko na lamang ba yayakapinNasan ka na kaya, aasa ba sa wala...At hihiling sa mga bituinNa minsan pa sana ako'y iyong mahalin Hihiling kahit dumilim Ang aking daan na tatahakin Patungo sa iyo, patungo sa iyo Ipipikit ko ang aking mata dahil Nais ka lamang mahagkan Nais ka lamang masilalayan Kahit alam kong tapos naKahit alam kong wala ka na... At Hihiling sa mga bituinNa minsan pa sana ako'y iyong mahalinHihiling kahit dumilimAng aking daan na tatahakinPatungo sa iyo, patungo sa iyo




hiling....

Friday, May 08, 2009

LifE iS like A Box OF ChOcNuTS

Life is like a box of chocnuts...

Image and video hosting by TinyPic

1. To love is like playing the piano. First, you must learn to play by
the rules. Then, you must forget the rules and play from your
heart.

2. It's not the great things you do that matter
but the small things you do with great heart.

3. There are so many stars in the sky, only some
are radiant enough to be noticed. Among those you choose
to ignore is the one which is willing to shine for you forever even
if your glance remains elsewhere.

4. Love can make you happy but oftentimes it
hurts, but love is only special when you give it to whom it's
worth.

5. There are some things that we never want to let
go of...people we never want to leave behind, but keep in
mind that letting go isn't the end of the world. It's the beginning
of a new life.

>6. Sometimes the love we are looking for is right
in front of us -- too close for the eyes to see. So close
your eyes and let your heart see for itself.

7. Sometimes it's good to be "alone" but that
doesn't make us lonely. It's not a matter of being present
"with" someone, it is a matter of being present "to" someone.

8. The greatest regrets in our lives are the risks
we did not take. If you think something will make you
happy, go for it. Remember that you pass this way only once!

>9. Heartbreaks will last as long as you want and
cut deep as you allow them to go; the challenge is not how to
survive heartbreaks but to learn from them.

10. True love doesn't have a happy ending. That's
because true love doesn't have an ending.


11. A heart truly in love never loses hope but
always believes in the promise of love, no matter how long the time
and how far the distance.

12. We are never given dreams without also being
given the power to make them come true.

13. Learning to be alone need not be lonely; it
means you're ready to be with someone else.

14. Lots of people will want to ride with you in
the limo, but what you want is someone who will take the
bus with you when the limo breaks down.

15. God never closes a door without opening a
window. He always gives us something better when He takes
something away.


16. Love has its time, season and own reasons! You
can't ask it to stay, you can only embrace it as it comes and
be glad that for a moment in your life it was yours!

17. If you had all the earth's riches, you could
never spend enough to buy the treasure the heart finds in
a friend.

18. You don't become a better person because
you're suffering, but you become a better person because you have
experienced suffering.

19. The tears shed over heartbreaks are the words
left unsaid and deeds left undone..

20. We have no right to ask when sorrow comes,
"Why did this happen to me?" unless we ask the same question for
every moment
of happiness that comes our way.

21. Like all God's creatures, enemies have a purpose in this
world. They offer a criticism of one's conduct that is not
always provided by friends.

22. Just because someone doesn't love you the way
you want them to doesn't mean they don't love you with all
they have.

23. When you love you must not expect anything in
return for if you do, you're not loving but investing. If
you love you must prepare to accept pain for if you accept
happiness, you're not loving but using.

>24. To discover new oceans, you should lose sight
of the shore.

25. Discard not an old friend, for the new one
cannot equal him.

26. Yesterday is gone, forget it...tomorrow has
not yet come, don't worry. Today is here, use it.

27. Immature love says, "I love you because I
need you." Mature love says, "I need you because I love
you."

28. It is better not to have the persons you love
right now, but have them later than be with them now but
lose them forever.

29. Don't be afraid to break someone's heart or
have your heart broken 'coz that's how relationships are
when you're young -- they are stepping stones for the main one!

>30. Life is like a box of Chocnuts, you'll never
know if it's durog or not.. hehehheheheh!!!!!

KKRS " kakalimutan Ko Rin Sya"

hay nako, life must go on, kahit ang hirap hiraptanggapin ang mga pangyayari.
parang ang bilis ngpanahon...

"kakakilala pa lang natin eh gusto na kitangkalimutan.
gusto kong burahin yung pangalan mo saisipan ko.
yung tipong kung binanggit nino man yungpangalan
mo eh bali wala na lang para sa akin".

kailan kaya mangyayari yon? nakakainis eh


"bakit mo kasi ako ginaganito? may nagawa ba ako? sabiko naman
sayo noon na mahal kita ah, pero bakit mo ako pinabayaan?

"sarap sabihin yan sa kanya. laking patawa naman kasi.mahal daw ako ng ugok, pero kita mo naman ang ginawasa akin,aba,ang kapal naman ng mukha diba?tama ba yun? iniwan na lang ako nang hindinamamalayan. ang sakit sakit. sabi nila kakayanin koito. okey lang daw ito..ano?teka nga..

what?tama ba narinig ko?okey lang?!okey lang ba sila?!eh kung pag-umpugin ko nga mga ulo nilakung sila kaya makaranas neto, tignan natin kung "okeylang" nga ba talaga ito.pwera di pa lang nila nararanasan ito eh akala nilamadali yun para sa akin?!aba, hindi noh.


sana man lang sabihin na lang nila na "yaan mo na yun,kakarmahin din yun. may darating din next time na paratalaga sayo at hinding-hindi ka saksaktan" eh sana ganon na lang.
eh sabihin ba namang okey langeh hindi nga nila alam anong
pakiramdam ko habangnararanasan ko ito.


gusto ko na siyang kalimutan! argh! bakit ba hindi komagawa? siguro nga masmadali lang talaga sabihin yunkaysa gawin, pero kahit na! ang problema kasi, hindiko alam paano simulan. noon sinisimulan ko na, perobwsiti! ang hirap talaga. silip pa ako ng silip sacellphone ko kung nagtext siya. kung may nagtext, sanasiya.. kung hindi eh nawawalan lang ako ng gana.umaasa parin ako eh, alam ko tanga ako. gusto ko nangang bautkan cellphone ko eh, patayin, sipain, paralang magtext ka, pero, duh, imposible. at if everkinakalimutan kita, alam mo yun, kung baga pag nasagym ka, yung squat don, ang bigat bigat ng weights.paakyat ka na, hirap na hirap kang tumayo ng maayos,tapos wala ka pang support, pawis na pawis ka na,gusto mo na sanang takasan kaso ang problema, walangsasalo. nung malapit ka na sana, sa wakas.. taposbiglang............

dumaan siya sa harap mo...

damn it! "swooooosh"


natumba ka. para kang dinaganan ng isang malakingtruck. hay nako, uulitin mo na naman,
dahil alam mongwala kang choice.
dumadaan lang siya sa buhay mo at balang araw, aalis din.



naiinis ka na kasi malapit na eh, tapos biglangsisimulan mo na naman sa umpisa dahil "dumaan LANGsiya sa harap mo"hay.. siguro nga there will be a time na makakalimutan ko rin siya.
sana lang bilis-bilisan na ng landas dahil inip na inip na talaga ako.


kakalimutan ko rin siya..sana nga mangyari na yun..s
ana nga kakalimutan ko rin siya..hay...